dibincangkan pada siri yang lalu berkenaan dengan Ashab al-Kahfi yang
tidur begitu lama dan tidak menyangka dalam tempoh yang panjang. Maka
Allah SWT langsungkan lagi kisah mereka dengan persoalan sesama sendiri
perihal jangka masa mereka tidur. Seterusnya, saranan supaya mencari
rezeki dengan membeli makanan di pekan.
Ayat ke-19: Ibnu Kathir berkata: Sebagaimana Kami telah menidurkan mereka dan Kami bangkitkan mereka daripada tidur dalam keadaan badan, rambut dan kulit mereka tetap segar. Tiada kehilangan sedikit pun fizikal setelah tidur selama 309 tahun. Atas asas itulah mereka saling bertanya jangka masa sama ada sehari atau setengah hari. Hakikatnya Allah SWT mengetahui tempoh tersebut.
Al-Maraghi berkata: Kami menjadikan pemuda-pemuda itu tidur di dalam gua dengan memelihara jasad mereka daripada kerosakan. Pakaian mereka juga dipelihara daripada kehancuran meskipun bertahun-tahun lamanya dengan kekuasaan Kami. Lalu mereka dibangkitkan daripada tidur, supaya Kami memperkenalkan keagungan kekuasaan Kami dan keajaiban terhadap makhluk Kami supaya mereka semakin mengerti setiap urusan yang mereka alami. Iaitu berlepas dirinya mereka daripada menyembah berhala dan keikhlasan mereka beribadat kepada Allah Yang Maha Esa dan Berkuasa kerana mereka mengetahui secara nyata sekian lama apa yang mereka alami, namun mereka masih tetap dalam keadaan seperti awal mereka tidur.
Akhirnya sebahagian daripada mereka bertanya kepada sebahagian yang lain. Ini disebabkan mereka tertanya-tanya kepada diri sendiri, sudah berapa lama mereka tidur.
Menurut Fakharudin al-Razi: Salah seorang daripada mereka menyuruh salah seorang antara mereka membawa wang dirham pergi ke kota Tursus.
Mereka berpendapat: Hadhihi, merupakan isyarat yang menunjukkan bahawa orang yang berkata tadi benar-benar membawa wang dirham supaya diterima oleh sebahagian sahabatnya, untuk menyempurnakan kehidupan mereka. Walau bagaimanapun, orang yang keluar dari rumahnya dengan membawa dirham, bukan bererti dia tidak bertawakal kepada Allah SWT.
Hamka berkata: Perasaan mereka juga seperti baru tersedar daripada tidur, iaitu bahawa mereka dalam bahaya, sedang dikejar-kejar oleh kaki tangan raja. Oleh kerana mereka sudah terlalu lapar dan perlu mencari makanan, namun pada masa sama harus berwaspada kerana jika mereka diketahui, mungkin sesuatu buruk yang akan berlaku.
Ayat ke-20: Ibnu Kathir berkata: Yang mereka maksudkan ialah para pengikut Daqyanus. Mereka bimbang para pengikut Daqyanus menemui tempat persembunyian mereka. Kerana mereka akan terus diseksa dengan pelbagai seksaan sampai mereka kembali kepada agama asal ataupun mati. Dan jika mereka setuju untuk kembali kepada agama mereka semula, maka tidak ada keuntungan bagi mereka di dunia dan di akhirat.
Al-Maraghi berkata: Sesungguhnya orang kafir itu apabila mengetahui tempat kamu, sudah pasti mereka akan membunuh kamu dengan melempar batu-batu lantaran kamu tidak berganjak daripada keimanan kepada-Nya. Hukuman seperti itu merupakan hukuman yang dilakukan pada zaman dahulu terhadap orang yang menyatakan sesuatu yang bertentangan dengan anutan kebanyakan orang sama ada dalam masalah agama mahupun politik yang mempengaruhi keadaan negara.
Mungkin juga mereka akan memaksa kamu untuk kembali kepada agama bapa-bapa mereka. Apabila kamu menganut agama kerana paksaan atau dipaksa sudah pasti kamu tidak akan memperoleh kebaikan di dunia dan di akhirat.
Ayat ke-21: Ibnu Kathir berkata: Kami perlihatkan mereka yakni Ashab al-Kahfi kepada umat manusia.
Sayid Qutub berkata: Titik pengajaran daripada penghabisan kisah anak-anak muda itu ialah ia mengemukakan dalil bagi kebangkitan selepas mati dengan satu contoh yang berlaku di alam nyata yang dapat dilihat dan difaham secara dekat.
Kisah ini dapat memudahkan manusia memahami persoalan kebangkitan selepas mati dan meyakinkan mereka bahawa janji Allah SWT itu benar dan hari kiamat itu tidak diselubungi sebarang keraguan.
Beginilah Allah SWT membangkitkan pemuda-pemuda itu daripada tidur mereka dan mendedahkan hakikat mereka kepada kaum mereka.
Manakala maksud masjid di sini ialah tempat ibadat mengikut adat orang Yahudi dan orang Kristian yang mendirikan rumah-rumah ibadat di atas kubur para nabi dan wali.
Ibnu Jarir menukilkan dua pendapat berkenaan orang yang mengungkapkan hal tersebut:
lMereka adalah orang Islam di kalangan mereka.
lMereka adalah orang musyrik di antara mereka.
Ayat ke-22: Ibnu Kathir berkata: Allah SWT merakamkan berkenaan dengan pendapat yang pelbagai isu bilangan Ashab al-Kahfi. Dinyatakan tiga pendapat kemudian Dia melemahkan dua pendapat pertama dengan firman-Nya: Mereka secara meraba-raba dalam gelap akan sesuatu yang tidak diketahui.
Mengikut pendapat yang paling kuat jumlah mereka seramai tujuh orang. Inilah riwayat Ibnu Jarir daripada Ata' al-Khurasani dan Ikrimah daripada Ibnu Abbas RA.
Penulis terpanggil dengan ulasan yang menarik yang dikemukakan oleh Sayid Qutub antara lain berkata: Titik pengajaran daripada kisah mereka adalah tercapai sama ada dengan bilangan yang sedikit atau dengan bilangan yang banyak.
Oleh sebab itulah al-Quran al-Karim mengarahkan Rasulullah SAW supaya meninggalkan perdebatan mengenai perkara ini dan supaya jangan bertanya kepada sesiapapun daripada para pendebat itu mengenai kedudukan penghuni-penghuni gua itu.
Arahan ini sesuai dengan metodologi Islam yang mahu memelihara daya tenaga akal daripada dibuang percuma di dalam perkara-perkara yang tidak berfaedah. Ia juga supaya seseorang itu tidak mengikuti sesuatu yang tidak diketahuinya dengan penuh keyakinan.
Peristiwa Ashab al-Kahfi yang telah digolongkan di zaman itu adalah daripada perkara-perkara ghaib yang terserah kepada ilmu Allah SWT. Oleh itu hendaklah beliau tinggalkan sahaja perkara ini kepada ilmu Allah SWT.
Sumber: Utusan Malaysia
Ayat ke-19: Ibnu Kathir berkata: Sebagaimana Kami telah menidurkan mereka dan Kami bangkitkan mereka daripada tidur dalam keadaan badan, rambut dan kulit mereka tetap segar. Tiada kehilangan sedikit pun fizikal setelah tidur selama 309 tahun. Atas asas itulah mereka saling bertanya jangka masa sama ada sehari atau setengah hari. Hakikatnya Allah SWT mengetahui tempoh tersebut.
Al-Maraghi berkata: Kami menjadikan pemuda-pemuda itu tidur di dalam gua dengan memelihara jasad mereka daripada kerosakan. Pakaian mereka juga dipelihara daripada kehancuran meskipun bertahun-tahun lamanya dengan kekuasaan Kami. Lalu mereka dibangkitkan daripada tidur, supaya Kami memperkenalkan keagungan kekuasaan Kami dan keajaiban terhadap makhluk Kami supaya mereka semakin mengerti setiap urusan yang mereka alami. Iaitu berlepas dirinya mereka daripada menyembah berhala dan keikhlasan mereka beribadat kepada Allah Yang Maha Esa dan Berkuasa kerana mereka mengetahui secara nyata sekian lama apa yang mereka alami, namun mereka masih tetap dalam keadaan seperti awal mereka tidur.
Akhirnya sebahagian daripada mereka bertanya kepada sebahagian yang lain. Ini disebabkan mereka tertanya-tanya kepada diri sendiri, sudah berapa lama mereka tidur.
Menurut Fakharudin al-Razi: Salah seorang daripada mereka menyuruh salah seorang antara mereka membawa wang dirham pergi ke kota Tursus.
Mereka berpendapat: Hadhihi, merupakan isyarat yang menunjukkan bahawa orang yang berkata tadi benar-benar membawa wang dirham supaya diterima oleh sebahagian sahabatnya, untuk menyempurnakan kehidupan mereka. Walau bagaimanapun, orang yang keluar dari rumahnya dengan membawa dirham, bukan bererti dia tidak bertawakal kepada Allah SWT.
Hamka berkata: Perasaan mereka juga seperti baru tersedar daripada tidur, iaitu bahawa mereka dalam bahaya, sedang dikejar-kejar oleh kaki tangan raja. Oleh kerana mereka sudah terlalu lapar dan perlu mencari makanan, namun pada masa sama harus berwaspada kerana jika mereka diketahui, mungkin sesuatu buruk yang akan berlaku.
Ayat ke-20: Ibnu Kathir berkata: Yang mereka maksudkan ialah para pengikut Daqyanus. Mereka bimbang para pengikut Daqyanus menemui tempat persembunyian mereka. Kerana mereka akan terus diseksa dengan pelbagai seksaan sampai mereka kembali kepada agama asal ataupun mati. Dan jika mereka setuju untuk kembali kepada agama mereka semula, maka tidak ada keuntungan bagi mereka di dunia dan di akhirat.
Al-Maraghi berkata: Sesungguhnya orang kafir itu apabila mengetahui tempat kamu, sudah pasti mereka akan membunuh kamu dengan melempar batu-batu lantaran kamu tidak berganjak daripada keimanan kepada-Nya. Hukuman seperti itu merupakan hukuman yang dilakukan pada zaman dahulu terhadap orang yang menyatakan sesuatu yang bertentangan dengan anutan kebanyakan orang sama ada dalam masalah agama mahupun politik yang mempengaruhi keadaan negara.
Mungkin juga mereka akan memaksa kamu untuk kembali kepada agama bapa-bapa mereka. Apabila kamu menganut agama kerana paksaan atau dipaksa sudah pasti kamu tidak akan memperoleh kebaikan di dunia dan di akhirat.
Ayat ke-21: Ibnu Kathir berkata: Kami perlihatkan mereka yakni Ashab al-Kahfi kepada umat manusia.
Sayid Qutub berkata: Titik pengajaran daripada penghabisan kisah anak-anak muda itu ialah ia mengemukakan dalil bagi kebangkitan selepas mati dengan satu contoh yang berlaku di alam nyata yang dapat dilihat dan difaham secara dekat.
Kisah ini dapat memudahkan manusia memahami persoalan kebangkitan selepas mati dan meyakinkan mereka bahawa janji Allah SWT itu benar dan hari kiamat itu tidak diselubungi sebarang keraguan.
Beginilah Allah SWT membangkitkan pemuda-pemuda itu daripada tidur mereka dan mendedahkan hakikat mereka kepada kaum mereka.
Manakala maksud masjid di sini ialah tempat ibadat mengikut adat orang Yahudi dan orang Kristian yang mendirikan rumah-rumah ibadat di atas kubur para nabi dan wali.
Ibnu Jarir menukilkan dua pendapat berkenaan orang yang mengungkapkan hal tersebut:
lMereka adalah orang Islam di kalangan mereka.
lMereka adalah orang musyrik di antara mereka.
Ayat ke-22: Ibnu Kathir berkata: Allah SWT merakamkan berkenaan dengan pendapat yang pelbagai isu bilangan Ashab al-Kahfi. Dinyatakan tiga pendapat kemudian Dia melemahkan dua pendapat pertama dengan firman-Nya: Mereka secara meraba-raba dalam gelap akan sesuatu yang tidak diketahui.
Mengikut pendapat yang paling kuat jumlah mereka seramai tujuh orang. Inilah riwayat Ibnu Jarir daripada Ata' al-Khurasani dan Ikrimah daripada Ibnu Abbas RA.
Penulis terpanggil dengan ulasan yang menarik yang dikemukakan oleh Sayid Qutub antara lain berkata: Titik pengajaran daripada kisah mereka adalah tercapai sama ada dengan bilangan yang sedikit atau dengan bilangan yang banyak.
Oleh sebab itulah al-Quran al-Karim mengarahkan Rasulullah SAW supaya meninggalkan perdebatan mengenai perkara ini dan supaya jangan bertanya kepada sesiapapun daripada para pendebat itu mengenai kedudukan penghuni-penghuni gua itu.
Arahan ini sesuai dengan metodologi Islam yang mahu memelihara daya tenaga akal daripada dibuang percuma di dalam perkara-perkara yang tidak berfaedah. Ia juga supaya seseorang itu tidak mengikuti sesuatu yang tidak diketahuinya dengan penuh keyakinan.
Peristiwa Ashab al-Kahfi yang telah digolongkan di zaman itu adalah daripada perkara-perkara ghaib yang terserah kepada ilmu Allah SWT. Oleh itu hendaklah beliau tinggalkan sahaja perkara ini kepada ilmu Allah SWT.
Sumber: Utusan Malaysia
Tiada ulasan:
Catat Ulasan
Salam ^_^